مسيحيان با انجام رفتارهاي غير انساني و خرافي در اين روز با آزار و شکنجه‌اي که بر بدن خود وارد مي‌کنند سعي در يادآوري مصائبي که حضرت مسيح(ع)‌ در ساعات و روزهاي آخر عروج خود داشته را دارند.

اين رفتارهاي خرافي که هر ساله برگزار مي شود سابقه اي ديرينه در مسيحيت دارد و شبيه رفتارهاي خرافي قمه زنان به مناسبت ايام شهادت امام حسين (ع) است.

تعدادي از کساني که در اين مراسم شرکت مي‌کنند مانند حضرت مسيح(ع) به صورت داوطلبانه خود را به صليب مي‌کشند. اشخاصي با لباس‌هاي مخصوص سربازان آن دوران شخص داوطلب را به صليب مي‌کشند و دست‌ها و پاهاي او را با ميخ به صليب وصل مي‌کنند. اين مراسم در شمال مانيل در فيليپين برگزار مي‌شود که مصادف با 10 آوريل است. اين منطقه يک شهر کاتوليک نشين است. البته در اين مراسم کاتوليک‌هاي ديگري از ديگر کشورها و يا حتي قاره‌ها به اين شهر مي‌آيند.

گفتني است غير از مراسم بالاي صليب رفتن، عده ديگري نيز شلاق خوردن حضرت مسيح در طول مسير و حمل صليب را شبيه‌سازي مي‌کنند. اين افراد يک روز پيش از به صليب کشيدن داوطلبان با صورت پوشيده و شلاق‌هايي مخصوص به پشت خود مي‌زنند و مسيري نسبتاً طولاني را طي مي‌کنند تا به کليساي مرکزي شهر برسند.

همچنين در حالي که گروهي از افراد به صورت منظم در شهر حرکت کرده و با شلاق به پشت خود ضربه مي‌زنند شخص ديگر نيز با حمل صليب بر دوش خود در جلوي صف حمل مي‌کند. پس از پيمودن مسير مشخص شده آنها به کليسا مي‌رسند و جلوي در کليسا به صورت سينه‌‌خيز در حالي که لباسي برتن ندارند حرکت مي‌کنند تا اين‌گونه بدن خود را بيشتر آزار بدهند و خدا توبه آنها را بپذيرد.